Лезгийрихъ ихьтин алхиш ава: “Яллагь вун кьуьзуь хьурай!” Са бязи хуьрера “Вакай кӀанчӀ хьурай!” лугьуда. Ибурухъ сад хьтин мана ава: “Ви уьмуьрар яргъиди хьурай!”

Мукьвал йисаралди КцӀарин бязи хуьрера ихьтин адет авай. Мехъерин юкъуз тухузвай сусав пекиник арушнавай гъвечӀи кӀанчӀ вугудай. Им чӀехи алхиш авун, “Ви къула цӀай туьхуьн тавурай” лагьай чӀал тир. Лезги адетрив гекъигайла къулай цӀай кими хьун хъсан кар туш. Гьавиляй къулак зул-зул кудай кӀанчӀар кутадай. КӀан хьун кумазни адаз уф гана цӀай хъийидай, кӀарасри цӀай кьурла кӀанчӀ кьерехдиз ялдай. КӀанчӀунихъ маса манаярни авай. Им “Вун фейи кӀвалин кӀанчӀ хьурай”, яни гьана уьмуьр гьална кьуьзуь хьурай лагьай чӀални тир. ГьакӀни адахъ “Вуна фейи кӀвале жуван къени къилихралди чим турай” хьтин мана авай. Халкьдин арада ихьтин гафар ава: “Зи кӀанчӀ хьтин кьуьзуьбурун чан сагъ хьурай”. “КӀанчӀ авачир кӀвал тахьурай” (Кьуьзуьбур авачир кӀвал тахьурай.) “Захъ кӀанчӀ хьтин диде-буба ава” (Захъ хъсан ери-бине ва архаяр ава). “КӀанчӀ хьтин вун сагъ хьурай!” (Хъсан арха тир вун сагъ хьурай!).