Чилин кIаник, вичин чими мука са пIаркIв месихъ агалтнавай. Тандиз чим акъудун патал ада винел пешер вегьенвай.

Юкъуз вичин секин мукай экъечIиз кичIедай адаз. Югъ аламаз чилин винел акъатайбур нуькIерини  гьайванри неда лугьудай чIехи пIаркIвари. ПIаркIвади гагь-гагь чилин кIаникай кьил хкудна цавуз килигиз: «Кьакьанрай чилер гьикьван иердиз аквазватIа... Садра хьайитIани а иервал акунайтIа», –  лугьуз агь аладардай.

Садра марф къвана муг цив ацIайла, пIаркIв кичIез-кичIез чилин винел акъатна. Векьерал марфадин стIалри рапрапзавай. Са пата цицIре хкадарзавай, муькуь пата цекверин хизанди са вучI ятIани ялиз-ялиз тухузвай.

Цуькверилай иер рангарин чепелукьар элкъвезвай. Cа цуькведин пешинал пIаркIвадиз шурван пепе акуна. Адан яру далудал алай чIулав тIехвер вичиз килигзавай вилер хьиз хьайи пIаркIвадай гьарай акъатна. Шурван пепеди адан ван атайла лагьана:

– КичIе жемир, абур вилер туш. За абурув нуькIериз кичIерар гузвайди я. Бес вун вуж я?

– Зун марфадин пIаркIв я. Марф

къвана зи кIвал цив ацIанва. Ам кьурадалди чуьнуьх хьана руфун ацIурна кIанзава. Ша, вунани неъ.

– Вуна накьв незвани?

– Эхь, ам пешери галаз тIуьрла са масакIа дад гуда. Чна накьвни пешер нез, чилин кIан эгъуьниз жуваз рекьер акъудзава лугьуз набататри цуьк акъудзава, тарарал майваяр жезва.

ВерцIи ихтилатдал илигнавай абурун винел чIехи са хъен аватна. Чеб кьаз кIанзавай нуькI акурла пIаркIвни шурван пепе пешерин арада чуьнуьх хьана. Ингье нуькIре алат тийиз, пешер чализ абур жагъурзавай.

Шурван пепедин лув тIар хьанвай. НуькIре кьил патахъ элкъуьрун кумазни пIаркIв пепени кьуна вичин муказ гьахьна. Абур акур нуькI вичин кьил тIеквенда тваз алахъна. Ингье адан кьил чIехи, тIекв лагьайтIа, гъвечIи тир. Хъел акатай нуькIре кIуфув са къван кьуна муг кIевирна.

– Гила акъата кван гьикI акъатдатIа, - лагьана хъуьрена ам.

Амукьна пIаркIвни шурван пепе чилин кIаник. ПIаркIвади пепе секинарзавай:

– Ви лув хъсан хьайила, за вун инай акъудда.

ПIаркIвади дамардин пешер жакьвана хирел эцигна. КтIай ичерни чуьхверар нез, кьведани яргъи ихтилатарна. Кьве югъ мус алатнатIани хабар хьанач абуруз. Пепедин гьалар чIур жез акурла пIаркIвадихъ къалабулух акатна.  Ам мукай экъечIдай цIийи рехъ жагъуриз алахъна. Чил эгъуьнайла акъатна ам кьифрен кIвализ. Бахтунай хьиз кьиф ксанвай. Ам кичIела тIвек кIевир хъувуна кьулухъ элкьвена. Са герендилай адан кьил муьнуьгъдин мукан цлай акъатна.

Вичин мука масад авайди байих авур буьркьуь муьнуьгъди жузуна:

– Вун вуж я?

Зурзун акатай пIаркIв тадиз элкъвена масанихъ фена. «Гила хьайитIани дуьз патахъ эгъуьнзаватIа за?» – лагьана вичи-вичик рахана.

Гьа икI, акъатна ам тарцин ду-вулрин патав.

– Гила са тIимилни эха, пепе, за вун инай акъудда.

Эхирни абур чилин винел акъатна. Пепедал гьасятда чан хтана. Адан лув-ни сагъ хъхьанвай. Гила адавай цавуз хкаж хьана вичин хизан жагъуриз жедай. Пепеди пIаркIвадин гардан кьуна лагьана:

– Вуна заз авур хъсанвал зи рикIелай садрани алатдач. Вун халисан дуст я. Гила зазни са хъсанвал ийиз кIанзава.

– Вуч хъсанвал?

– Акьаха зи далудал.

ПIаркIв пепедин далудал акьахна. Садлагьана шурван пепе кьакьанриз хкаж хьана. ПIаркIвадин кьил элкъвена. КичIевиляй, я тахьайта, вилериз акур иервилерикай ятIа, гъавурда акьунач. Адан мурад кьилиз акъатнавай.

Шурван пепеди лагьана:

– Я пIаркIв, ша вун чахъ галаз амукь. Тарцин хъалхъамда авай чи кIвале чка пара ава. Вучда вуна кьве йикъалай сад цив ацIузвай мичIи, къайи мукакай?

– Ваъ, дуст. Гьарадаз вичин кIвал хъсан я. Заз жуван чими кIвал кьван санагни кIандач. Цавар иер ятIани, чилер кьван рикIиз чими туш. Заз кIвалахарни гзаф ава, чил таза авуна цанар цазвайбуруз куьмек гана кIанзава.