Садра Стlал Сулейман мугьмандиз физвай. Кlелед никlерив агакьайла, адаз ник дигизвай лежберди вичин шиир лугьузвай ван хьана. Амма лежберди шиирдай гафар гадариз кьацlар акъудзавай. Сулеймана лежбердин патав фена, адаз салам гана, ахпа жузун-кажузун авуна:

– Гила, стха, пер зав гице. Жува ял ягъа, за ник дигида.

Сулеймана инлай анлай пер кягъиз, ник чlурукlа дигиз акурла лежбер кlвачел акьалтна:

– Яда, Сулейман, вахъ вуч хьанва? Хизан сагъ хьайиди, вун хъсан лежбер я эхир. Вучиз ник кьацlар акъудиз чlурзава? Ам ваз ни гайи ихтияр я?

Сулеймана хъуьрена хьиз лагьана:

– А-гьан, ваз хъел атанани? Бес вак ник кьацlар акъудна лугьуз хъел атайла, а зи шиирдай кьацlар акъуддайла заз хъел къведачни? Ам ваз ни гайи ихтияр я?

Лежбер перт хьана амукьна.

– Ша чна ихьтин меслят ийин, – лагьана Сулеймана, – вуна ник хъсандиз дигизвайди хьиз, шиирни дуьз лагь.